Nu het duister is gekomen,
ieder met zijn nacht alleen,
vouw ik sprakeloos mijn handen.
Hoe de zomerzon verdween
toen een vliegtuig vol met burgers,
ogenschijnlijk veilig hoog,
als een plotseling inferno
krijsend in een oorlog vloog....
God, bewaar de wereldleiders
voor hun politieke spel.
Elk conflict kent vele daders!
Mensenlevens niet in tel.
God, sta bij wie deze uren
rouwend om geliefden leeft,
wie met machteloze tranen geen hoop,
maar leed in handen heeft.
God, omgeef ons met Uw Liefde,
nu het zindert van de haat.
Vast geloof ik, dat U niemand
uit Uw Handen vallen laat.
(Tekst: Hanneke ter Maat, Franciscanen Gerechtigheid)